W kulturze katolickiej piątek poświęcony jest Męce Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wynika to oczywiście z tego, iż śmierć krzyżowa nastąpiła właśnie w piątek. Niedziela zaś od wieków poświęcona jest zmartwychwstaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa. To również jest proste do wyjaśnienia: Chrystus zmartwychwstał w niedzielę. Między piątkiem a niedzielą jest jednak sobota. Katolicy nie mogli jednak pozostawić soboty niezagospodarowanej, tym bardziej, że jest to dzień pomiędzy dwoma innymi bardzo wzniosłymi dniami. Jak zatem wszyscy wiemy, sobota poświęcona jest Matce Bożej
Skąd wywodzi się ta tradycja?
Odpowiedzi można szukać w dokumentach z opactwa w Cluny. Otóż nabożeństwo do Matki Bożej stało się wielkim impulsem na początku X wieku wraz z reformą klasztorną prowadzoną przez opactwo Cluny. To wtedy właśnie rozpowszechnił się zwyczaj poświęcania Matce Bożej soboty. Święty opat Hugon ustalił, że gdy w sobotę nie było innego święta, we wszystkich klasztorach należy śpiewać hymny ku Najświętszej Maryi Panny i odprawiać mszę świętą specjalnie skomponowaną ku Jej chwale. To po tej decyzji papież Urban II nakazał by w soboty, litania do Najświętszej Maryi Panny została dodawana do Liturgii Godzin.
Ale dlaczego właśnie soboty? Istnieją różne wyjaśnienia poświęcenia soboty Matce Najświętszej, ale to najbardziej rozpowszechnione w chrześcijaństwie wynikało z wielkiego znaczenia zmartwychwstania Pana naszego Jezusa Chrystusa w duchowości średniowiecznej. Otóż w sobotę poprzedzającą zmartwychwstanie jedynie Matka Boża uosabiała Kościół. I to dlatego ludzie średniowiecza w ten właśnie dzień szczególnie Ją chwalili. Ewangelie mówią nam, że po śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa uczniowie i kobiety nie wierzyli w zmartwychwstanie, mimo że nasz Pan uprzednio już im je zapowiedział.
W tym czasie tylko Matka Boża uwierzyła w Zmartwychwstanie. W sobotę na całej powierzchni Ziemi pozostawała jedynym stworzeniem posiadającym wiarę, najpełniejszą wiarę bez cienia wątpliwości, była to bardzo spokojna wiara – pewna nadchodzącego zwycięstwa.
Ponieważ tylko ona reprezentowała tego dnia wiarę, możemy powiedzieć, że gdyby tego nie uczyniła, świat by się skończył, ponieważ świat nie może istnieć bez wiary. Tylko godna podziwu wiara Matki Bożej podtrzymywała wówczas świat i dała ciągłość obietnicom Ewangelii.
Kościół wybrał zatem sobotę na dzień szczególnego kultu Matki Bożej, ponieważ to właśnie ten dzień przypomina nam o tragicznej godzinie zwątpienia i opuszczenia, ale i o Jej nieustającej wierze. Czyż nie jest to zatem sprawiedliwe, że Matka Boża ma być uważana za szczególnie błogosławioną przez wszystkie pokolenia w każdą sobotę aż do końca świata? Nie tylko dlatego, że porodziła Syna Bożego, ale również dlatego, że uwierzyła w Syna Bożego! To prawdziwy cud! Szczególnie czcijmy więc Matkę Bożą w każdą sobotę nie z rutyny czy zwyczaju, którego pochodzenia nie znamy, ale dostrzegając wzniosły i niezwykły powód, który dał początek temu zwyczajowi.
/opracowano na podstawie POCH 24.pl Polonia Christiana/
