Czytania: 1Sm 1,24-28; Ps:1Sm 2,1,4-5,6-7,5abcd; Łk 1,46-56
Maryja poruszona i rozradowana nie może dłużej milczeć.
To mój Bóg, mój Zbawca jest Panem rzeczy niemożliwych.
Bóg Wszechmocny czyni człowieka wielkim, gdy sam staje się Małym.
To On inspiruje moją duszę do uwielbienia i radości.
To On dostrzega moje oddanie i zawierzenie.
Jego święte Imię tęskni za grzesznikiem.
Jego niewyczerpane miłosierdzie ogarnia pokolenia.
Ma On moc pokonać ludzi o sercach dumnych i pewnych.
Burzy trony panów tego świata, a władcami czyni ludzi prostych i prawych.
Obficie syci głodnych i spragnionych, bo zna serce człowieka.
Ci zaś, którzy nic nie potrzebują, odchodzą z niczym.
To On biedaka czyni bogaczem, a bogatego nędzarzem.
To On sługę wiernego chroni i wspomaga.
Nie może zapomnieć o swoim miłosierdziu,
Jest wierny obietnicy złożonej przed wiekami na wieki.
Dziękujemy Ci Maryjo, że przybliżasz nam Boga.
Dziękujemy Ci Maryjo, że dajesz nam Boga.