Czytania: 2Sm 7,1-58b-12.14a.16; Ps 89; Łk 1,67-79
I zapłonie betlejemska gwiazda… blaskiem ogrzeje tysiące serc czekających z utęsknieniem na ten mały okruszek Miłości. Ileż to znów serc się przemieni… matka ujrzy swe dziecko – piękniejsze tego dnia niż wczoraj… piękniejsze bo otulone Bogiem…. a może ojciec – bardziej odczuje tęsknotę syna za jego miłością? A może spracowana matka – zgarbiona od trosk, poczuje ciepły dotyk swego dziecka i cichy szept „kocham Cię mamo”. A może mąż, żona wtuleni w swe ramiona nawzajem powierzą siebie Bogu, swe troski, problemy, ….oddadzą się Jemu – Wielkiej Miłości?. A ta ogrzeje serca stęsknione, serca zimne, serca skamieniałe… ogrzeje, doda sił, aby odważniej spojrzeć na siebie, aby przygotować się na to Spotkanie… aby z radością spoglądać na szopkę. A tam… wielkie zwycięstwo Maleńkiej Miłości, tej Okruszyny, która przemieniła wiele serc.