Rastko, młodszy syn księcia Stefana I, założyciela niepodległego państwa Serbii, urodził się w roku 1175. W roku 1191 został mnichem na górze Athos, przybierając zakonne imię Sawa. W roku 1219 został metropolitą cerkwi serbskiej, która za jego życia była zjednoczona z Rzymem. Serbowie zaliczali się wówczas do najbardziej zaniedbanych ludów Europy. Sawa zorganizował właściwie Kościół w Serbii, sprowadził zakonników, którzy prowadzili pracę duszpasterską i misyjną. Niestrudzonym wysiłkiem umocnił chrześcijaństwo wśród Serbów i ustanowił hierarchię kościelną. Działał również aktywnie w sprawach świeckich, przyczyniając się do zjednoczenia Królestwa Serbii pod panowaniem swego brata Stefana II. Umarł w roku 1235 w Tyrnowie, w Bułgarii, wracając z podróży do Palestyny i Egiptu. Pochowany w monasterze serbskim w Mileszewie.
