1 listopada 1950 r. papież Pius XII ogłosił dogmat, czyli prawdę naszej katolickiej wiary, że Najświętsza Maryja Panna „po zakończeniu ziemskiego życia z ciałem i duszą została wzięta do nieba” (z konstytucji apostolskiej „Munificentissimus Deus”). W Kościołach Wschodnich Wniebowzięcie nazywane jest Zaśnięciem lub Odpocznieniem. Czasem na Zachodzie stosuje się też nazwę Przejście. Kult Maryi wyniesionej do niebiańskiej chwały był już znany od mniej więcej VI stulecia. W Polsce, Matce Bożej Wniebowziętej dedykowanych jest ponad 600 kościołów i kaplic. „Lud polski to święto miał zawsze w wielkiej czci. Na pamiątkę podania głoszącego, że Apostołowie zamiast ciała Maryi znaleźli kwiaty, poświęca się kwiaty, zioła i kłosy zbóż. Wierzymy, że zioła poświęcone w dniu Wniebowzięcia Maryi za Jej pośrednictwem otrzymują moc leczniczą. Chronią też od chorób i zarazy. Dlatego święto nosi w Polsce nazwę Matki Bożej Zielnej”