17 czerwca ub.r. mogliśmy uczestniczyć w konsekracji naszej świątyni.
Liturgia konsekracji kościoła była bardzo bogata w różne znaki. Przeżywane obrzędy stopniowo odsłaniają misterium obecności Boga w liturgii. Na początku Biskup święci wodę, ściany kościoła, ołtarz i wiernych. Ten akt nawiązuje się do chrztu, który czyni z nas świątynię Ducha Świętego. Po Liturgii Słowa następuje namaszczenie olejem ołtarza i ścian kościoła. Jest to ten sam olej, którym każdy z nas został namaszczony podczas chrztu świętego, a także w sakramencie bierzmowania. Obrzęd namaszczenia ołtarza i ścian kościoła świętym olejem, wyraża tajemnicę miłości Boga objawionej w Jezusie Chrystusie. Namaszczenia mensy ołtarza dokonuje się poprzez wylanie Krzyżma Świętego na środek ołtarza i na jego cztery rogi, co tradycyjnie nawiązuje do pięciu ran Pana Jezusa. Ołtarz namaszcza się, aby służył do sprawowania Najświętszej Ofiary. Namaszcza się ściany kościoła( miejscach zwanych zacheuszkami), bo ma być tylko Bogu oddany i Jemu służyć jako Jego dom. Podczas widzialnego namaszczenia olejem dokonuje się namaszczenie niewidzialne Duchem Świętym. Po namaszczeniu ołtarza i ścian kościoła następuje ich okadzenie, okadza się również wiernych. Czynności te symbolizują, że odtąd modlitwa, jak woń kadzidła, wznosi się do Boga. Świątynia ma być wypełniona modlitwą ludzi, którzy tu przychodzą. Następuje teraz uroczyste oświetlenie ołtarza i kościoła (miejsca namaszczenia ścian) oraz zapalenie wszystkich świateł Płonąca świeca oznacza Jezusa Chrystusa – Światłość świata.
BOGU NIECH BĘDĄ DZIĘKI!
