Czytania: Oz 2,16.17b-18.21-22; Ps 145; Mt 9,18-26
Jezus jest w drodze do domu przełożonego synagogi, kiedy pojawia się kobieta, która nie ma odwagi powiedzieć o swoim problemie, ale z wiarą dotyka się Tego, który idzie przywrócić życie. Jej choroba jest wstydliwa i niesie ze sobą poważne konsekwencje dla sformalizowanej religijności. Ona nie ma prawa dotknąć się drugiej osoby, ponieważ uczyni ją nieczystą. Kobieta ufa, że nie zostanie odrzucona w swoim nieszczęściu, oraz że nie da się „uczynić nieczystym” Tego, który oczyszcza z każdego grzechu. Ona wierzy, że Jezus jest mocniejszy niż jej choroba i grzech. Ten, który ma moc obudzenia z martwych, ma moc nad każdym cierpieniem.