Piątek 19.10.2018
Czytania: Ef 1,11-14; Ps 33; Łk 12,1-7
Do tego, że człowiek boi się czegoś, obawia czy lęka, wstyd się przyznać. Obawa jest jedna, aby inni nie okrzyknęli kogoś tchórzem. Społeczne nastawienie oczekuje postaw odważnych, ludzi sukcesu i bohaterów. Tymczasem w człowieku drzemią lęki i obawy, jakaś niepewność i troska, aby czegoś nie stracić, nie zaniedbać.
Jezus wiedział dokładnie, jakie niepokoje mieszkają w ludzkich sercach, co je wywołuje i gdzie szukać rozwiązania tych problemów. Ludzie pocieszają nas: „Nie martw się, jakoś to będzie!”. Pytanie nasuwa się samo: Ale jak to będzie? Chrystus powiedział, czego mamy się obawiać: „Bójcie się Tego, kto po zabiciu ma moc posłać na potępienie”, czyli złego ducha.