Czytania: 2Sm 7,1-5.8b-12.14.16; Ps 89; Łk 1,67-79
Dobiega końca adwentowe oczekiwanie. Już świąteczny nastrój.
Tak, jakby wstawał nowy świt, jakby rozbłysło nowe światło.
To Jezus przychodzi.
On nasyca tym co dobre, nawet, gdy nie wiemy czego nam trzeba.
On napełnia radością mimo naszych zmiennych nastroi.
On przynosi pokój, mimo że wymaga oddania.
Wypowiedzmy przy żłóbku modlitwę zawierzenia, że On wszystko może.
Wypowiedzmy przy żłóbku modlitwę miłości, bo Miłość przychodzi.
Wypowiedzmy przy żłóbku modlitwę dziękczynienia.
I słuchajmy życzeń, które składa nam Jezus:
radości i nowej nadziei,
pokoju i zaufania,
wytrwałości i nieustępliwości w wierze,
cierpliwości w poszukiwaniu prawdy,
dobra odwagi i mądrości.