Urodzony w roku 1838 w Asyżu, otrzymał pierwotnie imię Franciszek, na cześć słynnego świętego. Kształcił się w gimnazjum jezuickim w Spoleto. Był miłośnikiem dobrej literatury i teatru. Jednak po cudownym uzdrowieniu z dwóch ataków choroby, postanowił zrezygnować z życia świeckiego. Matka Boska kierowała jego życiem w zakonie pasjonistów, gdzie przyjął imię Gabriel. Stał się prawdziwym apostołem Jej boleści. Mając zaledwie dwadzieścia cztery lata umarł na gruźlicę; był wtedy klerykiem. W ciągu kilku lat spędzonych w zakonie osiągnął heroiczny stopień świętości dzięki życiu pełnemu wyrzeczeń i poświęcenia. Został kanonizowany przez papieża Benedykta XV w roku 1920. Jest patronem młodzieży, a zwłaszcza młodych zakonników. Jego życie nie obfitowało w żadne cudowne wydarzenia, natomiast przy jego grobie w Isola do Gran Sasso we Włoszech wydarzyło się wiele cudów.
