Św. Izydor, urodzony około 560 roku, miał 2 braci biskupów i siostrę, przełożoną klasztoru. Po śmierci ojca był wychowywany przez swego brata Leandra, po którym objął biskupstwo w Sewilli. Jako gorliwy duszpasterz organizował synody, które skonsolidowały organizację Kościoła hiszpańskiego. Był jednym z najbardziej uczonych mężów swego wieku. Pozostawił wiele prac pisanych z różnych dziedzin wiedzy. Głównym jego dziełem jest 20-tomowa encyklopedia ówczesnej nauki teologicznej i świeckiej (Etymologie). Umarł 4 kwietnia 636 roku w Sewilli.