Czytania: Dz 2,14.22-32; Ps 16; Mt 28,8-15
Już widok pustego grobu napełnił kobiety zdumieniem. Ich radość wzrosła niepomiernie, gdy anioł oznajmił im wielką nowinę o zmartwychwstaniu. Tak naprawdę jednak prawdziwa radość przepełniła je dopiero na skutek osobistego spotkania ze Zmartwychwstałym. Radość przywracająca nadzieję, dająca odwagę. Radość misyjna, bo nie sposób zatrzymać ją tylko dla siebie. Tak podpowiada serce, tak nakazuje Zmartwychwstały. Jezus daje im odwagę do wykonania tego, co poleca: mają ewangelizować apostołów, gdy ci zwątpili. Nasze spotkanie ze Zmartwychwstałym też napełnia nas radością, bo On wchodzi w całą naszą egzystencję, by ją od wewnątrz przemieniać. Daje nam odwagi, aby nasza radość też była misyjna.