Według legendarnych przekazów św. Cecylia pochodziła z rodu rzymskich patrycjuszy. W młodości uczyniła śluby dziewictwa, ale rodzice zmusili ją do małżeństwa z patrycjuszem. Wymogła na nim, aby uszanował jej dziewictwo i nawróciwszy jego oraz jego brata Tyburcjusza, wspólnie z nimi poniosła śmierć za Chrystusa. Ich ścięto, ją zamknięto w jej własnym domu w rozpalonej łaźni, a gdy po trzech dniach jeszcze żyła, dobito ją uderzeniem topora. Ich śmierć miała prawdopodobnie miejsce za panowania Marka Aureliusza lub Lucjusza Aureliusza Kommodusa między rokiem 161 a 192. Postać świętej może się wydawać odległa od dzisiejszych realiów życia, wręcz egzotyczna. Cierpienie, męczeńska śmierć za wiarę, obrona życia w czystości – uważane są dziś często za coś bezsensownego. Ale św. Cecylia i inni męczennicy nie byli szaleńcami. Wiedzieli, po co i dla Kogo żyją, i dla Kogo gotowi są umrzeć. Ciało św. Cecylii odkryto w katakumbach w roku 882 i przeniesiono do bazyliki na Zatybrzu jej poświęconej. Jest ona patronką muzyki kościelnej.