Przyszła na świat 6 listopada 1813 roku w Brescii we Włoszech. Słynęła ze swej głębokiej wiary i poświęcenia ludziom, jakie towarzyszyło jej przez całe życie. Na chrzcie nadano jej imię Paula, ale gdy złożyła śluby, przybrała imię zakonne Maria Crocifissa – Maria od Chrystusa Ukrzyżowanego. W 1840 roku, wraz z 32 wybranymi przez siebie kobietami, założyła stowarzyszenie pielęgniarek dla posługi chorym, nazwane zgromadzeniem Służebnic Miłości. Na dom centralny, dla nowo powstającego zakonu, przeznaczono pałac w Brescii. Siostry dały świadectwo swej odwagi podczas licznych epidemii nawiedzających Włochy. Zyskały aprobatę Kościoła i powszechne uznane wśród ludności, co zaowocowało powstawaniem licznych fundacji.
Święta Maria Crocifissa zmarła młodo, mając zaledwie 42 lata. Papież Pius XII w 1940 roku uznał ją za błogosławioną, a 14 lat później kanonizował. Mimo krótkiego życia, istotne zasługi świętej są niezaprzeczalne, świadczyć o tym może fakt, że sto lat po jej śmierci istniało ponad 100 placówek zrzeszających kobiety pragnące służyć chorym.