Elżbieta Seton urodziła się w roku 1774 w zamożnej i szanowanej rodzinie należącej prawdopodobnie do episkopalnego kościoła Świętej Trójcy w Nowym Jorku. Była wierną i gorącą zwolenniczką tego kościoła, aż do nawrócenia się na wiarę katolicką. W roku 1794 wyszła za mąż za Williama Setona. Pośród cierpień i chorób wychowała pięcioro dzieci. Św. Elżbieta i jej chory mąż popłynęli do Livorno we Włoszech, gdzie William zmarł. We Włoszech św. Elżbieta zetknęła się z katolicyzmem i w roku 1805 złożyła katolickie wyznanie wiary. Pociągnięta pragnieniem oddania się całkowitej służbie Bogu i bliźnim, założyła Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia pw. św. Józefa, zajmujące się wychowaniem dziewcząt. Później tę wspólnotę włączono do Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. W roku 1808 założyła pierwszą katolicką szkołę w Baltimore, a w następnym roku szkółkę wyznaniową w Emmitsburgu. Matka Seton dożyła czasu, kiedy jej szkółka sióstr nauczających rozrosła się i rozprzestrzeniła; podobne szkoły powstały w Nowym Jorku (1814), Cincinnati (1829), Halifax (1849), New Jersey (1859), Greensburgu (1870) i St. Louis (1909). Umarła 4 stycznia 1821 roku. Została beatyfikowana w roku 1963, kanonizowana 14 września 1975 roku przez papieża Pawła VI.