Czytania: Dz 15,22-31; Ps 57; J 15,12-17
„Abyście się wzajemnie miłowali”.
Tam znajdujemy Boga „gdzie miłość wzajemna i dobroć”. Odczuwając potrzebę kochania, nie zawsze sami potrafimy kochać, okazywać miłość. Podobnie jak wiara, żywa wiara, prowadzi do praktykowana apostolstwa, tak miłość domaga się czynu, aby mogła zostać nazwana miłością. Miłość między ludźmi jest odpowiedzią na to, co jest między Ojcem i Synem: „Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości”.
Bóg nas pierwszy umiłował, to On nas wybrał. Nie musimy więc niczym na tę miłość zasłużyć, nie musimy wyróżniać się spośród innych, czynić różnych zabiegów, by zwrócić na siebie uwagę. Bezwarunkowa Boża miłość i akceptacja każdego z nas, daje nam pełne poczucie bezpieczeństwa