Św. Scholastyka pochodziła z Nursji i była bliźniaczką św. Benedykta
Scholastyka była niewątpliwie od dziecka pod urokiem brata. Towarzyszyła też mu w jego podróżach i naśladowała jego tryb życia, poświęcony Panu Bogu. Kiedy św. Benedykt założył pierwszy klasztor w Subiaco, ona poniżej założyła podobny klasztor dla niewiast. Z bratem co roku spotykała się na rozmowę duchowną. Pewnego dnia, przeczuwając swoją bliską śmierć, chciała dłużej z nim pozostać. Ponieważ – jak to opowiada św. Grzegorz Wielki – do późnych godzin przeciągnęły się ich święte rozmowy, Scholastyka zwróciła się do brata: Proszę cię, nie odchodź ode mnie tej nocy. Aż do świtu rozmawiajmy o radościach nieba. Siostro! – zareagował Benedykt. – O czym ty mówisz? Żadną miarą nie mogę przebywać poza klasztorem. Na te słowa Scholastyka złożyła ręce, skłoniła głowę i wyraziła Bogu swą prośbę. Natychmiast rozszalała się wichura, spadł tak ulewny deszcz, że nikt nie mógł opuścić tego miejsca ani na krok.
Z konieczności spędził na rozmowie z siostrą całą noc. W trzy dni później zobaczył na modlitwie jej duszę w postaci gołębicy ulatującą ku niebu. Św. Scholastyka pochowana została na Monte Cassino.
Scholastyka uważana jest za matkę duchową rodzin wszystkich benedyktynek