Czytania: Iz 65,17-21; Ps 30; J 4,43-54
«Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie»
Urzędnik królewski nie potrzebuje „znaków i cudów”, aby uwierzyć Jezusowi. Gdy tylko usłyszał słowo Jezusa, mówiące , że jego syn będzie zdrów, uwierzył. Jego wiara każe mu natychmiast podjąć drogę powrotną. Nagrodą za jego ufność jest radość, jaką przynoszą mu słowa sług o tym, że syn jego żyje. Taka postawa urzędnika królewskiego przyczynia się do przyjęcia wiary w Pana przez jego najbliższych, przez rodzinę. Potrzeba odwagi, wolności, i prostoty, aby iść tam, gdzie Bóg wskazuje cel. Wiara umożliwia zaufanie. Bóg udziela się człowiekowi po próbie wiary. Zdrowie syna urzędnika królewskiego jest między innymi owocem jego pomyślnego przejścia przez próbę wiary.