Czytania: Syr 44,1.9-13; Ps 149; Mk 11,11-25
Przechodzenie z Betanii do Jerozolimy, przeklęcie drzewa figowego, oczyszczenie świątyni, pouczenia dotyczące wiary i modlitwy to szereg wydarzeń, które wydają się niepowiązane ze sobą, ale są – w sposób symboliczny. Jezus wychodzi z Betanii, czyli z domu jego przyjaciół: Marty, Marii i Łazarza. Dziwić więc może, że w drodze poczuł głód. Przecież przyjaciel nie puści swego przyjaciela bez należytego posiłku. Jeszcze większy głód Jezus poczuł, gdy wszedł do świątyni. Nie był to już głód chleba, ale czystego kultu i modlitwy. Dlatego Jezus oczyszcza dom Boży. Przez przykład z figowcem przestrzega On, że uschnie to, co nie będzie oczyszczone. Nasze wnętrze oczyszczamy wiarą i modlitwą.