Czytania: Wj 11,10-12,14; Ps 116B; Mt 12,1-8
„ Syn Człowieczy jest Panem szabatu”.
Szabat był szczególnym czasem dla Żydów, przeznaczonym na rozmyślanie nad Słowem Boga i odnowę sił. To był czas na odnowę ducha, odzyskiwanie pokoju. W szabat należało być w synagodze..
Uczniowie w oczach faryzeuszy pogwałcili szabat. Jezus też nie zachowywał prawa szabatu. Wiele cudów czynił w szabat. To wywoływało oburzenie faryzeuszy. Czyżby Chrystusowi chodziło o robienie zamętu? Nic podobnego. Jezus chciał uświadomić wszystkim, że szabat to dzień przemiany, uświęcenia i nawrócenia, a nie realizacji przepisów prawa. Jezus przypomina, że Prawo należy interpretować, a nie zniekształcać je; miłosierdzie jest ważniejsze niż asceza.