Czytania: Kpł 23,1.4-11.15-16.27.34b-37; Ps 81; Mt 13,54-58
„Skąd u Niego ta mądrość”.
Jezus mówi o tym, co jest w Jego sercu. Wiedział, że mieszkańcy rodzinnego miasta odrzucą Go. Nie zwraca na to uwagi, w jaki sposób zostanie potraktowany przez swoich, lecz mówi o tym, co może być podstawą przemiany w ich myśleniu. Od swoich rozpoczyna głoszenie Dobrej Nowiny. W zależności od tego, jakie przeżycia kryją ludzkie serca, taka będzie ich reakcja na Słowo Boże. Mieszkańcy Nazaretu wyrazili pogardę dla rodziców i najbliższych Jezusa. Ich postawa była lekceważąca. Lekceważenie jest znakiem pogardy i poniżenia. Jezus mógł czynić cuda jedynie wtedy, kiedy spotykał się z wiarą człowieka. Niedowierzanie zgromadzonych w synagodze uniemożliwiło Mu czynienie dobra wobec ludzi potrzebujących.