Czytania: Dn 7,13-14; Ps 93; Ap 1,5-8; J 18,33b-37
Widział świat królów wspaniałych
Berła i trony
A mój Król wyszydzony, wyśmiany
W ciernia koronie
Zdobił świat swoich królów z przepychem
Potem odzierał z godności
A mój Król stał się chleba okruchem
By w sercach gościć
Skończyły się królestwa, odmienił świat
Tylko historia zostaje
A mój Król dwa tysiące już lat
Miłość rozdaje