Czytania: Dn 5,1-6.13-14.16-17.23-28; Ps: Dn 3,64a-70; Łk 21,12-19
„A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele”
Imię Jezusa wywołuje w wielu sercach agresję. Ci, którzy wyznają Jezusa, stają się przedmiotem ataku. Z powodu Jezusa możemy zostać odrzuceni przez najbliższych. Mogą odsunąć się od nas osoby nam bliskie, kochane, z którymi łączą nas więzy krwi. Wiara zanim będzie doświadczeniem obecności Boga, może być doświadczeniem opuszczenia i niezrozumienia ze strony tych, których bardzo kochamy. Jest bowiem podejmowaniem takich decyzji, których bliscy naszemu sercu nie rozumieją i w nich nie uczestniczą.
Potrzeba uznać, że na drodze wiary czeka nas osamotnienie. W takim doświadczeniu zawsze jest z nami Jezus. Wierząc Jezusowi, nigdy nie jesteśmy sami, choć Jego bliskości możemy nie odczuwać.