Czytania: 1 Krl 3,4-13; Ps 119; Mk 6,30-34
„Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco”
Apostołowie byli zmęczeni, to znaczy dobrze wypełnili zadanie. Jezus znał zmęczenie dlatego proponuje im odpoczynek z dala od ludzi, w ciszy, na pustyni. Tam mogli przemyśleć swoją misję, podsumować swe działanie. Jezus rozumie , że człowiek potrzebuje odpoczynku i wytchnienia od codziennych obowiązków, nawet najbardziej szczytnych i szlachetnych. Ale tłum idzie za Jezusem uparcie, szuka Go, chce Go słuchać. Czas zaplanowany na odpoczynek trzeba było poświęcić na dalszy ciąg pracy. Jezus nie pozostawia tłumu, Pasterz nie pozostawia swych owiec, szczególnie gdy są w potrzebie duchowej, gdy chcą Go słuchać.