Czytania: Oz 2,16.17b.21-22; Ps 145; Mt 9,18-26
Nieszczęście Jaira zbliżyło go do Jezusa i przyszedł prosić o cud. Jezus spełnia prośbę.
Jest jeden szczegół w postawie Jaira – oddaje pokłon Jezusowi. To jest modlitwa gestu przed wypowiedzeniem prośby. Jezus idzie i „po drodze” uzdrawia kobietę, jakby mimochodem. Chora kobieta nie miała możliwości prosić Jezusa, może nie miała też odwagi. Jezus mimo, że spieszył z pomocą do umierającej dziewczynki nie pozostawił kobiety samej sobie, uzdrowił ją. Domaga się jednak świadectwa – pyta kto się Go dotknął. Jezus ciągle przechodzi pośród nas, dotyka nas łaską. Czy czujemy łagodny dotyk Jezusa?
O doznanych łaskach nie można milczeć, świadectwo to oddanie chwały Bogu.