Czytania: Jr 2,1-3.7-8.12-13; Ps 36; Mt 13,10-17
„Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich”
Jezus jest delikatny i pokorny. Nikogo do niczego nie zmusza. Dlatego właśnie mówi w przypowieściach. Jest to zaproszenie do zatrzymania się, do przemyślenia, do zachwycenia się, do odkrycia ukrytego w nich sensu. Jeśli poświęcimy temu czas i uwagę, będziemy zaskoczeni i zdumieni, ile Bóg mówi nam o sobie w prostych słowach!
Szczęśliwe oczy, które patrzą – szczęśliwsze te, które widzą.
Szczęśliwe uszy, które słyszą – szczęśliwsze te, które słuchają.
Szczęśliwi, którzy widzieli Jezusa, szczęśliwsi, którzy Mu wierzą, ufają , kochają Go.