Jakub Gangala urodził się w roku 1391 w Marchii Ankońskiej. Mimo iż pochodził z ubogiej rodziny, był w stanie ukończyć studia prawnicze na uniwersytecie w Perugii. Wkrótce jednak porzucił światowe życie i został franciszkaninem. Po uzyskaniu święceń kapłańskich poświęcił się pracy kaznodziejskiej. Współpracował też ze św. Janem Kapistranem w przeprowadzaniu reformy zakonu i w jego pracach misjonarskich w środkowej i północnej Europie (również w Polsce). Wniósł znaczny wkład w pojednanie umiarkowanego odłamu husytów z Kościołem na soborze w Bazylei. Był świetlaną postacią i wzorem franciszkańskiego apostolstwa. W ciągu czterdziestu lat głosił Słowo Boże, nie opuszczając ani jednego dnia. Przypisuje mu się nawrócenie pięćdziesięciu tysięcy braci odłączonych i niezliczonych rzesz grzeszników. Podróżował przez całą Europę jako ambasador papieży i władców, śpiąc niewiele, a modląc się dużo. Zmarł w wieku 85 lat, 28 listopada 1476 roku.