Czytania: Ez 37,12-14; Ps 130; Rz 8,8-11; J 11,1-45
„Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga”.
Nie tylko Marta czyni wyrzut Jezusowi, że nie było Go wtedy, gdy był najbardziej potrzebny. Wielu chrześcijan, gdy cierpi, stawia podobne pytanie: „Gdzie jesteś, Panie?”. Lecz słowa Marty nie są oskarżeniem. Wypowiedzenie pretensji jest szansą na stworzenie relacji wiary. To dzięki szczeremu „gdybyś był tutaj…”, skierowanemu w prostocie serca do Jezusa, możliwy jest dialog. Odpowiedź na fundamentalne pytanie dotyczące wiary w Jezusa, pytanie o sens cierpienia niewinnych, znajduje się właśnie w osobistej relacji do Jezusa.