Św. Katarzyna ze Sieny urodziła się 25 marca 1347 roku w Sienie. Była przedostatnim dzieckiem z dwudziestu pięciu. Katarzyna jako kilkuletnia dziewczynka była przeniknięta duchem pobożności. Mając kilkanaście lat wstąpiła do zakonu dominikanek. Modlitwa, pokuta, posługiwanie trędowatym wypełniały jej młode życie. W wieku 20 lat jest już osobą w pełni ukształtowaną, wielką mistyczką. l kwietnia 1375 roku otrzymuje stygmaty. Z jej przemyśleń i duchowych przeżyć zrodziło się zaangażowanie w sprawy Kościoła. Podczas licznych wtedy konfliktów na terenie Italii i w samym Kościele była orędowniczką pokoju i mediatorem. Domagała się od kolejnych papieży ich powrotu z Awinionu do Rzymu. Wobec nieskuteczności wysyłanych listów udała się do Awinionu, by skłonić Grzegorza XI do powrotu. Kiedy papież zdecydował się powrócić, jej pośrednictwu przypisywano to ważne wydarzenie. Zmarła 28 kwietnia 1380 roku w wieku 33 lat.
Jej relikwie znajdują się w rzymskim kościele S. Maria sopra Minerva.