Czytania: Tb 12,1b.5-15.20; Ps:Tb 13,2.6.7.8.; Mk 12,38-44
„Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni”.
Niezwykłą osobą na tle zarozumiałych i nadętych uczonych w Piśmie jest uboga wdowa. Jezus jest wyraźnie wzruszony tą kobietą. Dała z serca, nie z tego, co jej zbywało. Gdy człowiek z serca daje, zawsze daje najwięcej. To jest najcenniejszy dar – serce, które kocha, które jest hojne. Była dyskretna we wrzucaniu pieniędzy do skarbony. Jezus zobaczył jej dar. Jego pociągają ludzie wrażliwi, o pięknym sercu, którzy dają wszystko. Ważne jest wykształcenie, posiadanie cennych przedmiotów, znajomości, pieniądze ułatwiające życie, lecz najważniejsze jest piękne, wrażliwe, czułe, dobre serce. To jest największym bogactwem człowieka. Bogu nie można dać ani za dużo, ani za mało lecz wszystko, całego siebie.