Bł. Czesław urodził się około roku 1180 w Kamieniu Opolskim. Studiował najprawdopodobniej w Paryżu. Jako kapłan wstąpił do dominikanów. Habit otrzymał z rąk samego św. Dominika. W roku 1222 roku przybył z innymi współbraćmi, w tym ze św. Jackiem Odrowążem, z którym był spokrewniony, do Krakowa. Stąd udał się do Pragi, gdzie założył pierwszy klasztor. W parę lat później został przeorem we Wrocławiu. Podczas jednego z częstych najazdów tatarskich bł. Czesław uratował Wrocław od całkowitego zniszczenia. Kiedy miasto zostało zajęte przez najeźdźców, część wrocławian postanowiła bronić się poza murami. Podanie głosi, że bł. Czesław modlił się o ocalenie miasta wychodząc często na jego wały i zachęcając dzielnych obrońców do oporu. O roli bł. Czesława podczas oblężenia Wrocławia przez Tatarów wspomina także Jan Długosz. Gdy Wrocław wyszedł obronną ręką z tej wojennej zawieruchy, mieszkańcy przypisywali uratowanie miasta modlitwom i wstawiennictwu bł. Czesława, którego wiara złamała siły nieprzyjacielskie. W mieście tym przebywał aż do śmierci w 1242 r.