Czytania: 1Sm 1,1-8; Ps 116B; Mk 1,14-20
W tym fragmencie znajdujemy bardzo ciekawe połączenie dwóch wezwań. Pierwsze to: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Zaraz dalej Pan Jezus wzywa: „Pójdźcie za Mną”. To jednoznacznie wskazuje nam na fakt, że nawrócenie to nie jest coś teoretycznego, to nie jest myślenie o tym, że może wreszcie kiedyś trzeba się nawrócić, ale to wezwanie do działania, do pójścia i naśladowania Mistrza. Pan Jezus chce nas nawracać po to, byśmy chodzili Jego drogami, byśmy wypełnili zadanie, które nam dał do wypełnienia, byśmy pracowali przy głoszeniu Ewangelii, byśmy dawali świadectwo.
Kiedy więc idziemy za Jezusem, nawracamy się. Rozpoznajemy w Nim Pana i Zbawiciela, poznajemy Go, rozpoznajemy Jego głos, wsłuchujemy się w to, co mówi. Kiedy widzimy, do czego On nas zaprasza, wtedy się nawracamy. Nawrócenie dokonuje się, więc w praktyce naszego życia i posługiwania. Ważne jest też to, że tę decyzję o nawróceniu mamy podjąć teraz, natychmiast, na słowo Pana.