Czytania: Rdz 22,1-2.9-13.15-18; Ps 116; Rz 8,31b-34; Mk 9,2-10
Bywają w naszym życiu różne góry – zarówno Góry Przemienienia, jak i Góry Ukrzyżowania. Jedne i drugie mają swoje miejsce w życiu duchowym i swoje niepowtarzalne znaczenie. W naturalnym odruchu, jak Piotr gotowy w przypływie fascynacji do rozbicia namiotów, chcemy zazwyczaj pozostawać na tych pierwszych, by móc uniknąć tych drugich. Tymczasem jedne i drugie są ważnymi momentami duchowej drogi, którą prowadzi nas Bóg. On daje wielkie godziny pewności wiary i poczucia duchowej mocy, i On każe mierzyć się z klęskami i katastrofami, które zawsze wydają się ostatecznie druzgocące. Zawsze aktualnym drogowskazem pozostaje głos z Góry Przemienienia: „To jest mój Syn umiłowany. Jego słuchajcie”.