Św. Filip, urodzony w Betsaidzie w Galilei, został wezwany przez Jezusa nazajutrz po Piotrze i Andrzeju. Podobnie jak inni apostołowie, także św. Filip zostawił wszystko i poszedł za Chrystusem. Jego imię jest kilkakrotnie wspomniane w Ewangelii św. Jana. Po Wniebowstąpieniu Boskiego Mistrza, św. Filip głosił Ewangelię w części Azji Mniejszej zwanej Frygią, która była wówczas prowincją Cesarstwa Rzymskiego. Prawdopodobnie został pochowany w Hierapolis we Frygii.
Św. Jakub Mniejszy był synem Alfeusza i Marii, która mogła być siostrą Najświętszej Panny lub też siostrą św. Józefa (u Żydów i Rzymian nadawano siostrom wspólne imiona) i bratem św. Judy Tadeusza, stąd obu nazywano „braćmi Pana Tradycja mówi, że był pierwszym biskupem Jerozolimy i uczestniczył w soborze jerozolimskim około roku 50. Historycy Euzebiusz i Hegezyp twierdzą, że został umęczony za wiarę na wiosnę roku 62, mimo iż Żydzi bardzo go szanowali, nazywając go „Jakubem sprawiedliwym”. Tradycja widzi w nim autora listu, który nosi jego imię.