Czytania: Dz 18,1-8; Ps 98; J 16,16-20
Jezus kontynuuje mowę pożegnalną wobec swoich uczniów. Do rozstania została jeszcze chwila. Jednak ten smutny dla apostołów czas szybko się skończy, gdyż oni wkrótce Go zobaczą. W pierwszej chwili można podzielać ich zagubienie, które wyrażało się we wzajemnych pytaniach, co znaczą słowa Jezusa. Należy jednak pamiętać, że ich Mistrz wielokrotnie zapowiadał swoją mękę i śmierć. Mówił również o zmartwychwstaniu. Teraz, żegnając się z uczniami, łączy te dwa wydarzenia. Jego odejście (śmierć) prowadzi do ponownego spotkania (życie). To paschalne przejście Jezusa będzie wywoływało różne reakcje u uczniów. Najpierw będzie to oczywiście smutek, ale gdy już go doznają, to wkrótce przemieni się on w radość.