Św. Stefan urodził się w roku 969 w Ostrzyhomiu , ówczesnej stolicy Węgier. Rodzice jego niedawno przyjęli religię chrześcijańską i w jej duchu wychowywali syna. Po śmierci ojca w roku 997 wstąpił na tron książęcy. Zaprowadził trwały pokój ze wszystkimi sąsiadującymi narodami. Następnie zajął się gorliwie sprawą wykorzenienia pogaństwa w kraju. Św. Stefan budował kościoły, klasztory, zakładał biskupstwa. Wysłał też poselstwo do Rzymu, aby od papieża Sylwestra II uzyskać zatwierdzenie swoich fundacji. Spełniając życzenie poddanych, poprosił również o koronę królewską dla siebie. Prośba ta została spełniona. Papież wysłał wspaniałą koronę. Prałat, który przywiózł ją z Rzymu, namaścił i ukoronował św. Stefana na króla w roku 1000.
Wielką cześć św. Stefan okazywał Błogosławionej Maryi Dziewicy. Założył słynne opactwo benedyktyńskie Pannonhalma pod Gyór oraz dziesięć diecezji z metropolitą w Ostrzyhomiu. Najświętszą Pannę czcił jako Matkę i nazywał „Wielką Panią Węgrów”.
Poświęcając się zajęciom królewskim, nigdy nie zaniedbywał obowiązków wynikających z nakazów religijnych. Dbał o zachowanie łączności swej duszy z Bogiem. Pośród spraw tego świata nie zapominał o umartwieniach i pokorze. Zmarł 15 sierpnia 1038 roku.