Bardzo niewiele wiemy o życiu św. Ireneusza, jednego z najwybitniejszych teologów II wieku. Urodził się około roku 130 w Azji Mniejszej. Powierzono go opiece św. Polikarpa, biskupa Smyrny, ucznia św. Jana Ewangelisty. Św. Ireneusz studiował w Rzymie, a później głosił Ewangelię w Galii. W roku 178 objął tron biskupi w Lugdunie (dziś: Lyon). Jego nauki przyczyniły się do nawrócenia wielu ludzi. Jego prace odegrały wielką rolę w zwalczaniu bujnie kwitnących herezji, zwłaszcza gnostyków i walentyńczyków. Główne dzieła św. Ireneusza to „Przeciw herezjom” i „Dowód prawdziwości nauki apostolskiej”. Poglądy św. Ireneusza traktowane są jako czynnik łączący koncepcje Wschodu i Zachodu. Zmarł śmiercią męczeńską w roku 202 podczas prześladowania za Septymusa Sewera.