Aniołowie są bezcielesnymi duchami, obdarzonymi wysoką inteligencją, siłą woli i niezwykłą świętością. Mogą nieustannie obcować z Bogiem jako Jego szczególnie umiłowane dzieci, całkowicie oddane kontemplacji, miłości i chwale Boga. Bóg czyni ich niekiedy swoimi posłannikami do ludzi. Archaniołowie Michał, Gabriel i Rafał mają swoje miejsce pośród dziewięciu chórów anielskich, określanych według następującego porządku: Serafini, Cherubini, Trony, Panowania, Moce, Zwierzchności, Władze, Archaniołowie i Aniołowie.
Imię Michał oznacza: „Któż jak Bóg?” i było pierwszym zawołaniem aniołów w niebiańskich zmaganiach z szatanem i jego zwolennikami. Pismo św. opisuje św. Michała jako „jednego z głównych książąt, przywódcę tych sił w niebie, które odniosły triumf nad mocami piekielnymi”. Od czasów apostolskich Kościół okazuje mu cześć szczególną, wzywając go do wszelkiej opieki i obrony. Nadaje mu się zawsze miano archanioła. Wschodni ojcowie Kościoła wynoszą go ponad wszystkich aniołów, nazywając księciem Serafinów.
Imię Gabriel oznacza „mąż Boży”, albo „Bóg jest moim męstwem”. Znajdujemy je w Księdze Daniela w Starym Testamencie. Anioł Gabriel oznajmił Danielowi proroctwo siedemdziesięciu tygodni (Dn 9, 21-27). Jego imię pojawia się również w księdze apokryficznej Henocha. Ukazał się też Zachariaszowi, by zapowiedzieć narodziny św. Jana Chrzciciela (Łk 1, 11-20). On również rzekł Maryi: „Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego…” (Łk 1, 31).
Imię Rafał oznacza „Bóg uzdrawia”. O aniele Rafale opowiada Pismo św. w Księdze Tobiasza. Rafał był przewodnikiem młodego Tobiasza w czasie podróży do Raga, miasta w kraju Medów, na wschód od Niniwy. Tobiasz udał się tam, by upomnieć się o dług należny jego ojcu. Anioł pomógł Tobiaszowi poślubić Sarę, córkę Raguela i odpędził rządzącego nią demona. Następnie, odebrawszy pieniądze,