Czytania: Dz 9,1-20; Ps 117; J 6,52-59
„Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim”.
Dla słuchaczy Jezusa to oświadczenie musiało być szokiem. Od wieków nie wolno im było spożywać nawet krwi zwierząt, a tu Prorok z Nazaretu wzywa ich do spożywania Jego Ciała i Jego własnej Krwi. Uznali tę mowę za pozbawioną sensu i zrazili się do Jezusa
Sposób realizacji zdumiewającej zapowiedzi Jezusa został wyjaśniony w Wieczerniku. Tam bowiem Syn Boży podał do spożycia swoje Ciało pod postacią chleba i swoją Krew pod postacią wina. Eucharystia to zostawiona przez Chrystusa ciągle otwarta możliwość przenoszenia doczesności w wieczność, a mówiąc dokładniej zamieniania krótkiego czasu ludzkiego życia na ziemi w wieczną Bożą egzystencję. My ciągle mamy tendencje do ściągania Boga na ziemię, przykrawania Go do wymiarów naszej małej doczesności. Tymczasem Pan Bóg ma inne zamiary. Pragnie pomóc nam w dorastaniu do wymiarów Jego nieograniczonej wieczności. Każde przyjęcie Komunii świętej winno pomagać w tym dorastaniu do wymiarów Bożego życia.