Czytania: Ap 18,1-2.21-23;19,1-3.9a; Ps 100; Łk 21,20-28
„Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą”
Opis powyższy przedstawia dwa wydarzenia. Pierwsze odnosi się do zburzenia Jerozolimy oraz świątyni, drugi jest zapowiedzią powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa. Znaki zapowiadające przyjście Pana są wyjątkowe. Naruszają one harmonię życia w świecie: powodzie, upały, ulewne deszcze, osunięcia ziemi. To wszystko przyczyni się do narastającego strachu ludzi, poszczególnych jednostek, a także całych narodów.
Przyjście Jezusa poprzedza lęk człowieka związany z zagrożeniem życia. Jednak dla tych, którzy spotkali w swoim życiu Chrystusa i przyjęli od Niego zbawienie oraz dar życia wiecznego, znaki, które innych jedynie przerażają, stają się znakami nadziei. Dlatego Jezus mówi do swoich uczniów, aby w momentach próby nie bali się, lecz oczekiwali z nadzieją i godnością dzieci Bożych: „Wyprostujcie się i podnieście głowy, bo zbliża się wasze odkupienie”.