Bezpośrednio po Uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa, w sobotę po oktawie Bożego Ciała, Kościół w swej liturgii obchodzi wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi. .
W XVII w propagował je św. Jan Eudes (1601-1680) misjonarz Normandii, Bretanii i Burgundii. Swoje prace misyjne i apostolskie oddał pod opiekę Najświętszego Serca Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi. Odtąd powszechne są obrazy Serca Jezusa i Serca Maryi.
Najwięcej jednak do rozpowszechnienia czci Serca Maryi przyczynił się ks. Geretes, proboszcz kościoła M.B. Zwycięskiej w Paryżu. W roku 1836 założył on bractwo M.B. Zwycięskiej, mające za cel nawracanie grzeszników przez Serce Maryi. W roku 1892 bractwo liczyło 20 milionów członków.
W objawieniu „Cudownego Medalika Matki Bożej Niepokalanej”, jakie otrzymała w roku 1830 św. Katarzyna Laboure, są umieszczone dwa Serca: Jezusa i Maryi. W wieku XIX rozpowszechniło się nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi dla podkreślenia Jej przywileju Niepokalanego Poczęcia. To nabożeństwo w ostatnich dziesiątkach lat stało się powszechne. Początek temu nabożeństwu dało ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi przez papieża Piusa IX w roku 1854, jak też objawienia Matki Bożej w Lourdes (1858). Najbardziej jednak przyczyniły się głośne objawienia Matki Bożej w Fatimie w roku 1917
