Czytania: Mdr 3,1-9;Ps 116B; 1J 3,13-16; J 15,9-17
Jezus podaje nam wzór miłości chrześcijańskiej w Ewangelii, w słowach: ‘’Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich ‘’(J 15, 12-13). Osoba gotowa do takiego poświęcenia, jak śmierć dla drugiej osoby, bez wątpienia jest idealnym przyjacielem, lecz niezaprzeczalnym faktem jest, iż znalezienie kogoś, kto porwałby się na taki czyn, jest bardzo mało prawdopodobne… Dlaczego ? Odpowiedź jest prosta – współczesny świat uczy by ponad wszystko cenić swoje dobro, a co za tym idzie swoje życie – inni, nawet tak zwani ‘’przyjaciele’’ schodzą na drugi plan.
Jednak jak od każdej reguły, tak i od tej istnieją wyjątki. Przykładem postawa św. Maksymiliana Kolbe. Musimy przeanalizować naszą gotowość do poświęcenia dla przyjaciół i starać rozwijać w sobie miłość chrześcijańską. We współczesnym świecie ludzi zaślepiła pogoń za dobrami materialnymi. W społeczeństwie zanikają prawdziwe wartości ustępując miejsca błahostkom. Powinniśmy zatem przełamać swoje uprzedzenia oraz okazywać najbliższym nam osobom ile dla nas znaczy ich przyjaźń, może niekoniecznie ofiarowując swoje życie, ale chociażby mówiąc dziękuję.