Czytania: 1J 2,12-17; Ps 96; Łk 2,36-40
Anna żyła oczekiwaniem, tęsknotą, pragnieniem , miłością do Tego, który ma przyjść. Czyż nie to pozwoliło Jej rozpoznać Jezusa? Służy Bogu w modlitwie. Nie opuszcza świątyni. Tęsknota i miłość umożliwiają Jej zobaczenie w sercu Tego, którego się oczekuje. I jest prorokinią. Widzi sprawy głębiej od innych. Ma zdolność rozpoznawania tego, co Bóg myśli na temat określonej sytuacji, jak ocenia postępowanie w przeszłości, czego pragnie w chwili obecnej, i jaką rolę odegra w życiu przyszłym. Jest Ona przykładem poświęcenia, zrozumienia, świętości i oddania. Jest osobą, której powołaniem jest widzieć lub słyszeć to, co Bóg ma do przekazania, wyrazić to swoim życiem.