Czytania: Dz 20,17-18a.28-32.36; Ps 100; Rz 8,31b-39; J 10,11-16
„Dobry pasterz daje życie swoje za owce”
Dobry Pasterz oddaje najlepsze, co posiada – życie. Oddaje życie za owce, bo one są jego, one są w Jego sercu. Ich sprawy Jego przenikają, a On je zna.. Będąc dobrym, nie można na innych być nie wrażliwym, nie współczującym, nie przebaczającym. Dobry Pasterz daje swoim owcom dobrą paszę: prawdę, poczucie bezpieczeństwa, pozwala im wzrastać.
Na drugim krańcu jest najemnik. To ktoś, kto ma wykonać zadanie. Czuje się wynajętym do określonej pracy. Tylko wynajętym. Dobry, daje życie. Najemnik – pracę, ale gdy jest niebezpiecznie, najemnik ucieka, nie chcąc oddać życia. To nie jest jego sprawa, by mógł oddać wszystko. Dobry pasterz czyni wszystko z miłości, a najemnik służy za odpowiednim wynagrodzeniem.