Czytania: Syr 48,1-4.9-11; Ps 80; Mt 17,10-13
„Nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli.”
Jak przyjmujemy znaki i słowa Adwentu?
Jak nastawiamy odbiornik duszy; słuchamy i przyjmujemy, czy pozostawiamy sobie „wolność” i spokój życia?
Przemiana nie jest łatwa, drogi sumienia kręte i trudne do wyrównania.
Ale jest czas, by odnowić wrażliwość na Słowo Boże, na Eucharystię, sakramenty, drugiego człowieka.
Jest czas, by spojrzeć obiektywnie na dobro zaniedbane i zło popełnione.
Jest czas, by w znakach odnaleźć treść i przejść od powierzchowności do głębi przeżycia.
Jest czas szukania siebie w danej rzeczywistości życiowej, ożywiania nadziei, zbierania sił, by przyjście Jezusa przeżyć w radości.