Czytania: Pwt 30,15-20; Ps 1; Łk 9,22-25
„Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje”!
Na początku Wielkiego Postu Jezus mówi do nas wyraźnie i jednoznacznie, że musimy wziąć swój krzyż i Go naśladować. Jest to droga wiodąca przez cierpienie i odrzucenie. Czy gotowi jesteśmy, aby wyruszyć ze swego wygodnego i bezpiecznego miejsca?. Strach przed codziennym krzyżem sprawia, że go odrzucamy, a w konsekwencji odrzucamy Chrystusa. Jedynym sposobem, aby wiernie iść za Nim, jest zaparcie się samego siebie. To znaczy nie możemy już stawiać siebie samych na pierwszym miejscu, lecz mamy pokornie pójść za Chrystusem. Zawsze będzie w nas nadzieja i poczucie sensu, nawet gdy chwilami będzie nam ciężko. Pamiętajmy, że uwieńczeniem Wielkiego Postu będzie zawsze poranek Zmartwychwstania, który otworzy przed nami perspektywę nowego życia w Chrystusie.