Adwentowe oczekiwanie to nie tylko narodziny Chrystusa. To także oczekiwanie na Tego, „który przychodzi” (por. Ap 1,8) po raz wtóry, by „w chwale sądzić żywych i umarłych.” Właśnie czas Adwentu jest doskonałą szkołą, która uczy, jak na powtórne przyjście Chrystusa się przygotować. Jest to czas na dokonanie rozrachunku z samym sobą przed Jego Majestatem poprzez modlitwę, oczyszczenie swojego serca, postanowienie dokonania zmian w swoim życiu. Adwentowe oczekiwanie powinno wyzwalać tęsknotę za tym, aby samemu stać się dobrym i potrafiącym czynić dobro. Jest to szczególny czas, w którym, odrzucając nadrzędność doczesnych celów, należy zaniechać fałszywych dróg, fałszywych dążeń i wrócić do szczerej, dziecięcej ufności Bogu i oczekując na Jego przyjście, „wyprostować drogi Pana”.
