Czytania: Pwt 30,15-20; Ps 1; Lk 9,22-25
„Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje”!
Branie codziennego krzyża nie jest czymś łatwym. Wymaga od nas samozaparcia, a przede wszystkim wiary. Chrystus zaprasza swoich uczniów do radykalnego pójścia za Nim. Nie obiecuje im jednak łatwego życia. Będą musieli tak jak On dźwigać krzyż, który nie raz będzie ciężki i boleśnie wrzynający się w dźwigające go ramiona. Zawsze jednak pozostanie drzewem życia. Prowadzić będzie do zmartwychwstania. Idąc przez życie z Jezusem, nigdy nie zatracimy samych siebie. Zawsze będzie w nas nadzieja i poczucie sensu, nawet gdy chwilami będzie nam ciężko. Pamiętajmy, że uwieńczeniem Wielkiego Postu będzie zawsze poranek Zmartwychwstania, który otworzy przed nami perspektywę nowego życia w Chrystusie.