Czytania: Dz 5,27-33; Ps 34; J 3,31-36
„Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkimi”
Jezus przyszedł od Ojca „z góry”, czyli z nieba. Doświadczenie szczytów gór, jest bladym odbiciem, symbolem wchodzenia w rzeczywistość Boga. Każde wejście w trud ciszy, skupienia, samotności, modlitwy, zaparcia się siebie jest duchowym doświadczeniem, przyjmowaniem tego, co „z góry”. Droga duchowego wzrostu staje się równocześnie umiejętnością panowania nad tym, co jest przeciwieństwem ducha, „nad ziemskością”. Ziemskość kojarzy się z trudem, przykrością, niewiernością, z żądzami. Ona w człowieku domaga się odnowienia Trzeba być ponad tym, co ziemskie, żyjąc na ziemi.