Czytania: Ap 10,8-11; Ps 119; Łk 19,45-48
Jezus wchodzi do świątyni i czyni w niej porządek, ponieważ ona do Niego należy. Jezus wyrzuca sprzedających i kupujących ze świątyni ,więc wyraża swój sprzeciw dla braku szacunku wobec Ojca i wobec człowieka stworzonego na obraz i podobieństwo Boga. Jesteśmy świątynią Boga. On czyniąc w nas porządek doprowadza do odczuwania niepokoju sumienia. Dzieje się tak dlatego, ponieważ zagubiliśmy się w tym, co jest naszym ostatecznym przeznaczeniem. Świątynia jest wyłącznie miejscem modlitwy. Ludzkie serce jest przeznaczone do wielbienia Pana, dziękczynienia i przepraszania. Wszystko to, co nie wielbi Boga i przeciwstawia się uświęcaniu człowieka, sprowadza gniew Pana. Gdy przestajemy postrzegać nasze życie jako powołanie do wielbienia i dziękczynienia Boga za wszystko, stajemy się „jaskinią zbójców”.